در این جا مهم این است ، که چی می خواهی بنویسی ، هدفت چیست ، نوع کاری که می خواهی ارائه نمایی چیست ،یکی شاعر است و می خواهد اشعار خود را از این طریق در اختیار خواننده ها قرار دهد تا هم، اشعارش خوانده شود ، هم ایراد های آن گرفته شود ، این راه به نظر خودش بهترین راه است ،با کمترین هزینه ممکن، شروع می کند و کار خود را ارائه می دهد ،مثال خانم فرزانه شیدا که ساکن نروژ است این طور نوشته است

(سلام مطلب جالبی عنوان کردید من به شخصه با پیشنهاد دوستان شروع به نوشتن در وبلاگ کردم و اشعار خود را مینویسم هدف ازاینکار این بود که هم اشعارم را با مردم شریک شوم هم با دیگر شاعران و وبلاگ نویسان اشنا شده از دانستهای دیگران هم سودی برده بر اطلاعات خودم اضافه کنم و معتقدم کسی که دست به قلم باشد باید انرا با دیگران تقسیم کند و از همینجاست که سبکها و نوشتنها پیشرفت پیدا میکند و سبکی جدید بدست می آید و افراد با استعداد هم کشف میشوند و بسیار پیش آمده که در همین میان دل غمگینی با همدلی دیگران گرم میشود و به نوعی یک همدلی بین مردم ایجاد میگردد که خود زمینه ساز بهتر شدن هاست در جامعه و بی تنیجه نیست و نخواهد بود اگر در اینکار با دیگران تبادل نظر داشته باشیم یاد بگیریم یاد بدهیم و همدل و همراه هم باشیم و دوستانه در کنار هم از این امکانی که بدست آمده استفاده کنیم و بهره مثبت از آن ببریم و مسلم است که اینجا همه نوع انسانی هم میتواند بیاید و نظر بدهد یا کدورت خاطر فراهم کند اما هدف از وبلا گ نویسی نباید جنگ بین افراد باشد و باید به گونه ای منطقی از این وبلاگ استفاده گردد که سود دهنده باشد و یا مشگلی را حل کند حتی اگر کسی برای بیرون آمدن از تنهائی شروع به نوشتن در وبلاگی میکند او هم در جای خود حق استفاده از این امکان را دارد و چرا از مهر و دوستی دیگران نتواند بهره مند باشد که در بخش نظرها او را به نوعی دلداری میدهندو احساس تنهائی او تسکین پیدا میکند
من با شعر آمدم و با شعر هم تا جائی که بتوانم ادامه میدهم و خوشحالم که دوستانی هم به اشعارم علاقمند هستند و منتظر نوشته و پست بعدی من میشوند چون برای منهم این نوعی تشویق محسوب میشود گذشته از انکه احساسم را بادگران در قالب شعر تقسیم کرده ام و یا حتی با شعری حرف گویای دلی بودم که خود قادر به شکل دادن به احساسش نبود و با این شعر احساس آرامش کرد که فهمید کسی همچون او احساسی مشابه دارد و کارکسی که شعر میگوید هم جز این نیست و مانند تمام کتابهای شعر وب سایت منهم همان احساس را دنبال میکند
و امید دارم بتوانم در اینکار در جهتی مثبت ثمری داشته باشم هم برای دل خودم و هم برای مردم اثری داشته باشم به هر شکلی که مقدور باشد
خوب نظر این خانم این است و یک حقیقت است ، برای همین هم ، خواستار این هستم که وبلاگر ها قبل از شروع هدف خود را معلوم نمایند چون وبلاگ در یک سایت به صورت گروهی ارائه می شود همان طوری که بلاگستان هااعلام نموده که می توان وبلاگ های گروهی هم داشت این امکانات هرچند رایگان است ،ولی هر چیز رایگان هم نباید بی هدف باشد .

کسانی که این روز ها دست به قلم هستند ومی نویسند کم نیستند ، این امید وجود دارد که روزی روسای کشور هم وبلاگ داشته باشند و از طریق وبلاگ پاسخ خیلی از دوستداران خود را بدهند ،یا پاسخ سئوال هایی که می شود ،وبلاگر ها هم می توانند با هم ارتباط داشته باشند ، زمانی که وبلاگ ها دسته بندی شوند، هرچند کمی مشکل است ولی خوب خود صاحبان وبلاگ می توانند نوع کار خود را معلوم نمایند تا در دسته خاص خود قرار گیرند ،آن وقت شاعران در دسته خود هستندو خبر نگاران در دسته خود جای خواهند داشت ،عاشقان هم همین طور .خیلی از کسانی هم که روزانه در این وبلاگ ها دور می زنند راحتر می توانند وبلاگ های مورد نظر خود را پیدا نمایند و بررسی های خود را انجام دهند.

اعتقاد بر این است که وبلاگ ها به این صورت دسته بندی شوند.خبری،هنری ،فرهنگی اجتماعی ،مذهبی ،گرافیک ،نرم افزاری ، شاعرانه ،عاشقانه ،نقد وبرسی خبرها ،اقتصادی، سیاسی اجتماعی ،آموزشی،دانستی ها در باره جهان امروز، سخت افزار های جدید ،دانلود نرمافزار های جدید،

پایان نامه ها ،مهندسی (اقتصادی ،تکنولوژی،راه سازی ،بهینه سازی ، بهره وری،و..غیره)در اینجا باید یاد آور شوم که حقیر مختصر نوشتم ولی در نوبت های بعدی بیشتر  موضوع را باز خواهم نمود یکی از وبلاگ های مهم که این روز ها رواج پیدا نموده است وبلاگ یا وبلاگر هایی هستند که مسابقه مشاعره می گذارند واز این موضوع وتشابه اسمی استفاده بد می کنند وانسان ها را در مقابل هم قرار می دهند خواستار آن هست که در ابتدای کار فرهنگ وبلاگ نویسی را تمرین کنیم انگاه دست به قلم شویم .زیرا خراب کردن هنر نیست ساختن هنر است .

با توجه به اوضاع کشورمان در جهان کنونی لازم است وبلاگ نویسی مدیریت واحد داشته باشد تا در مواقع مختلف بتوانند موضوع دیگری خاص خود را بکند از هر نظری که شما جوانان این مرز وبوم می خواهید .وقتی دنیا می خواهد به ما زور بگوید ما خودمان با هم متحد باشیم تا بتوانیم جلوی بد خواهان خود را بگیریم ، نمی گویم کار شاقی بکنیم می خواهم هدف مند شویم ،اگر هدف مند شدیم هیچ وقت نمی شکنیم ،وقتی با هم باشیم کسی نمی تواند بهمان زور بگوید ،تمام هدف این است .وگر نه ما چکاره هستیم که بخواهیم کاری بکنیم .کشور ایران متعلق به همه ایرانیان است چه در خارج از ایران باشند ،چه در داخل ایران ، از هر قشری که می خواهید باشید مهم هدف مند بودن است تا بتوانیم در کارهامان موفق باشیم

موفق وجاری باشید تا بعد